. . . ฟังก์ชันในภาษา C
. . .
ในการทำงานบางอย่างจำเป็นต้องใช้คำสั่งมากกว่า 1คำสั่งเพื่อทำงานนั้นให้สำเร็จ
ซึ่งคำสั่งที่เขียนรวมกันไว้ใช้งานจะเรียกว่าฟังก์ชัน (Function)
โครงสร้างของโปรแกรมที่เขียนด้วยภาษา C ภายในโปรแกรมจะประกอบด้วยฟังก์ชันต่างๆ อย่างน้อยหนึ่งฟังก์ชันเสมอนั่นคือ
ฟังก์ชัน main() ซึ่งเป็นฟังก์ชันหลักที่โปรแกรมภาษา C จะเริ่มทำงานจากจุดนี้ โดยฟังก์ชัน main() อาจจะมีการใช้ฟังก์ชันย่อยๆ ต่อไปอีก
ข้อดีของการสร้างฟังก์ชันขึ้นมาใช้งาน
คือ ถ้าเราต้องการทำงานที่ซ้ำซ้อน
หรือทำงานใดซ้ำกันหลายครั้ง เช่น หากต้องการหาพื้นที่ของรูปสี่เหลี่ยมทั้งหมด 10 รูป
เราต้องเขียนคำสั่งหาพื้นที่ทั้งหมด 10 ครั้ง
ดังนั้นหากเราสร้างฟังก์ชันหาพื้นที่รูปสามเหลี่ยมก็จะสามารถเรียกใช้ฟังก์ชันดังกล่าวเมื่อใดก็ได้
ฟังก์ชันมาตรฐานหรือไลบราลีฟังก์ชัน
เป็นฟังก์ชันที่มีมาให้พร้อมกับตัวแปลภาษา C
เพื่อใช้งานได้ทันที
และใช้ในงานด้านต่างๆ โดยเน้นงานพื้นฐาน เช่น ฟังก์ชันคำนวณทางคณิตศาสตร์
ฟังก์ชันสำหรับจัดการข้อความ ฟังก์ชันเวลา เป็นต้น เพื่อให้ผู้เขียนภาษา C มีความสะดวกมากขึ้น
ฟังก์ชันสตริง
สตริง (string) หรืออะเรย์ตัวอักษร
คือ
ข้อมูลที่ประกอบไปด้วยตัวอักษรที่มีการเรียงต่อเนื่องกันไป
โดยมีจุดสิ้นสุดของข้อมูลสตริงที่ตัวอักษร
NULL character เขียนด้วย ‘’
ฟังก์ชันมาตรฐานที่เกี่ยวกับสตริงที่ภาษาซีเตรียมไว้ให้เรียกใช้
ดังนี้
l gets( ) เป็นฟังก์ชันใช้รับค่าสตริง
l puts( ) เป็นฟังก์ชันที่ใช้แสดงผลสตริง
l strcat( ) เป็นฟังก์ชันที่ใช้ต่อสตริง 2 ตัวเข้าด้วยกัน
l strcmp( ) เป็นฟังก์ชันที่ใช้เปรียบเทียบสตริง 2 ตัว
l strcpy( ) เป็นฟังก์ชันที่ใช้ก๊อปปี้สตริง
l strlen( ) เป็นฟังก์ชันที่ใช้เพื่อหาความยาวของสตริง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น